Post Description

Ik ben al vrij lang fan van Felice. Soms denk ik even niet aan hem, van de week weer wel toen ik dit album tegenkwam. Ik vind zijn teksten van het niveau van Dylan, Cohen en Cave, literair. Daarnaast ook nog zeer maatschappijkritisch. Zeer welkom in de hedendaagse USA.

Het is een donkere, zeer kaal gearrangeerde CD geworden, bijzonder sterk. Tot nu toe zijn beste, vind ik. In de titelsong bijvoorbeeld wordt een paranoïde man beschreven die continu eenzaam is en overal denkt dat hij afgeluisterd wordt. Hij droomt zelfs dat hij in bad wordt gevonden, maar dan wel met een ingeschakelde broodrooster. Halverwege start een koor dat “You’re never alone” herhaalt als een mantra. Het zou bemoedigend moeten zijn, maar het voelt bedreigend. Kippenvelmomentje.

En zo zijn er nog wel een paar: In “The Fawn” dient een opgejaagd hert als een metafoor voor de vrouwen die uitgebuit worden in de sexindustrie. Sinister en intens. Maar zijn taalgebruik is ook hier weer schitterend; 

“One of them girls got cold feet, 
she dreamt of a whole fleet of ships burning in the bay
Alas, we descend from a strange race of men who delight in the flesh of the stowaway.”

Twee verborgen rijmschema’s in drie zinnen.

Een album dat zindert van de dreiging en toch doordrenkt is met tederheid. Kleine lichtstralen in een oneindige duisternis. Vrolijk? Niet echt. Hoopvol? Hier en daar. Mooi? Dat zeker.

Tracklisting:
1. The Projector (3:45)
2. The Fawn (3:22)
3. Hustler (3:55)
4. Your Hands (3:17)
5. Angel by My Side (4:35)
6. Same on Any Corner (2:40)
7. To Be You, to Be Me (3:21)
8. You Shall Be My Eve (3:02)
9. They'd Hang Upon My Every Word (3:48)
10. War Movie (4:57)

Staat er compleet op, 20% meegepost. Met zeer veel dank aan de originele poster.

“Muziek is kunst en kunst moet voor iedereen bereikbaar zijn, anders is het elitair.”