Post Description

De output van indiehelden Parquet Courts uit Brooklyn wordt steeds interessanter. Na hun doorbraakalbum Light Up Gold (2012) viel Sunbathing Animal (2014) me een beetje tegen. Maar een paar maanden later brachten frontmannen Andrew Savage en Austin Brown als Parkay Quarts het verrukkelijke Content Nausea uit, vol rammelende postpunk en no wave. De gierende noise op de EP Monastic Living (2015) was minder boeiend, maar Parquet Courts beperkt zich niet tot één muzikaal kunstje en dat is verfrissend.

Voor Human Performance hebben ze alles maar op een hoop gegooid, zo lijkt het. Met het cool repetitieve Dust en Berlin Got Blurry hebben ze er twee geheide indiehits bij. De titelsong is een fraaie klassieke popsong en verder waait Human Performance alle kanten uit. Zowel de onderkoelde indiepop van Outside als het fragmentarische I Was Just Here doet aan de vroege tegendraadse Pavement denken. Hoekige postpunknummers als Paraphrased en Captive Of The Sun hebben in de verte wel iets van Wire of The Fall en Black Lips-achtige slackerpunk is nooit ver weg. De toonzetting is afwisselend bloedserieus en droog relativerend. Human Performance is geen uitgebalanceerd album, maar er valt veel te halen. Parquet Courts houdt de spirit van indie zoals die ooit bedoeld was volop in leven. 


1. “Dust”
2. “Human Performance”
3. “Outside”
4. “I Was Just Here”
5. “Paraphrased”
6. “Captive Of The Sun”
7. “Steady On My Mind”
8. “One Man, No City”
9. “Berlin Got Blurry”
10. “Keep It Even”
11. “Two Dead Cops”
12. “Pathos Prairie”
13. “It’s Gonna Happen”



http://muziekrequest.forumgratuiti.com/ Voor u verzoeken.