Post Description

Al tien jaar lang brengt folky Charlie, singer-songwriter uit Minnesota, met een vaste regelmaat nieuwe albums uit en deze 'Barnswallow', opgenomen in het Winona Arts Center, werd zijn elfde, met acht spontaan neergepende songs en twee traditionals, alles zonder veel poespas rechtstreeks opgenomen. Ook nu weer lijkt het alsof de multi-instrumentalist de songs zo-even ergens achter in de schuur heeft opgedolven om deze in volle daglicht als parels te laten schitteren echter met behoud van de oude gloed. Hijzelf speelt gitaar, slide en fingerpickend met een virtuositeit alsof hij als kind reeds als busker de straat optrok. Het respect voor pioniers als Woody Guthrie, Charlie Patton, Leadbelly en de Appalachian volkszangers sijpelt door in zijn songs, afwisselend vrolijk -'Rattlesnake'- en vaag melancholisch -'True Friends'. Op het folky 'Badger' herinnert hij zelfs aan een jonge Dylan.

In zijn muziek huldigt Charlie Parr de formule 'One man, one guitar, one foot in the grave'. Maar dat laatste is relatief, want zijn levenslustige songs zetten aan tot dansen, zeker wanneer hij de banjo vastpakt en Mikkel Beckman op wasbord begeleidt. Ook harmonicaspeler Dave Hundreiser vergezelt hem op zijn dooltocht met de 'Motorcycle Blues' waar elke tweesprong samenvalt met een impressie of fotografisch beeld uit het verleden. De troubadour vertolkt al deze song met zijn kolengruisstem. Soms met die typische uithalen eigen aan oude veldopnames. Het klagende 'My Wife Left Me', waarop hij zich met banjo begeleidt en Dave met mondharp is daar een voorbeeld van. Ook het sobere 'Henry Goes To The Bank' met banjo roept beelden op als van een vergeelde film over outlaws.

In zijn songteksten verwerkt Charlie Parr zowel herinneringen aan vrienden als flarden van gedroomde fictie of historie waarvan het koloriet zich voortdurend wijzigt naargelang hij zijn resonator, banjo of voetstomp laat spreken. Maar in het allermooiste 'Jesus Is A Hobo', waarop zijn vrouw Emily gedempt meezingt, evoceert hij dergelijke piëteitsvolle sound alsof hij zich achter de sliert volgelingen schaart van alle ontheemden die ooit de weg kwijt raakten en daarom maar het tracé volgen naar de kathedraal waar muziek het meest troostend klinkt, Blind Willie Johnson achterna. Authenticiteit staat bij Charlie Parr hoog aangeschreven.


Veel plezier er mee !

Met dank aan Motormuijs !