Post Description
Winifred Atwell - Diamond Masters Series (Eigen compilatie)(2011)
Info:
Ik heb mijn harde schijven nog eens nagezocht op Winifred Atwell, een pianiste die mij in de 50's als de meest interessante pianiste ter wereld mijn bloed in de aderen deed veranderen in whisky-soda want ik bruiste meteen de deur uit als ik haar hoorde spelen.
Ik ben nu iets ouder geworden en ook wat rustiger maar voel nog steeds wat ik toen voelde.
De jongeren onder ons hebben waarschijnlijk nog nooit van haar gehoord maar ik zou hun aanraden om dan deze compilatie binnen te halen en hier na het beluisteren er van eens te vertellen wat zij er van vonden.
Van Wikipedia heb ik nog de volgende info van haar:
Winifred Atwell (Tunapuna (Trinidad), 27 februari 1914, Seaforth (Nieuw-Zuid-Wales, Australië), 28 februari 1983) was een Boogiewoogie- en ragtimepianiste, die onder andere in Groot-Brittannië, Australië en de Verenigde Staten veel succes boekte. Zij nam verschillende platen op bij onder andere Decca.
Atwell studeerde medicijnen omdat ze later zou gaan werken in het familiebedrijf, een apotheek. Op jonge leeftijd speelde ze al piano voor Amerikanen op de luchtmachtbasis en schreef ze het nummer dat nu "Five Finger Boogie" heet. In het begin van de jaren 1940 vertrok ze naar de Verenigde Staten om muziek te studeren en in 1946 verhuisde ze naar Londen om aan de muziekacademie te studeren, terwijl ze ondertussen in clubs en theaters speelde om haar studie te kunnen financieren, met als hoogtepunt het London Palladium. Ook trouwde ze in 1946 met Lew Levison.
Toen ze voor iemand inviel in het Casinotheater werd ze direct door ondernemer Bernard Delfont gecontracteerd, waarna ze verschillende hits scoorde waaronder het enorm succesvolle Black and White rag. Daarna kwam ze via Hugh Mendl bij Decca.
Atwell speelde op optredens meestal eerst op een vleugel en daarna op haar "andere piano", een tot op de draad versleten staande piano die haar man voor vijftig shilling in een uitdragerij had gekocht.
In 1952 was haar carrière op een hoogtepunt: haar handen waren bij Lloyd's of London verzekerd voor een kwart miljoen dollar en ze verkocht bij Decca zo'n 30.000 platen per week, wat haar tot verreweg de meest verkopende pianist van haar tijd maakt. Ze is de enige Britse pianiste die twee gouden en twee zilveren platen op haar naam heeft staan en ze was de eerste zwarte artiest in Groot-Brittannië die een miljoen platen verkocht.
In 1980 kreeg ze een beroerte, waarna ze een jaar later in The Mike Walsh Show aankondigde met pensioen te gaan. Vanaf dat moment speelde ze alleen nog als organiste in haar kerk in Narrabeen. In 1983 kreeg ze een hartaanval nadat haar huis in Narrabeen in brand was gevlogen, waarna ze stierf. Ze is begraven naast haar echtgenoot in het South Gundurimba Private Cemetery in de buurt van Lismore.
Artist: Winifred Atwell
Genre: Instrumental Piano, Boogiewoogie en ragtime
Format: Mp3
Bitrate: 320Kbps
Grootte: 141Mb
Speelduur: 01:01:10
Covers: Nee, is een eigen compilatie.
Tracklist:
01 - The Poor People Of Paris
02 - Jubilee Rag
03 - Coronation Rag
04 - Let's Have A Party (Pt1)
05 - Let's Have A Party (Pt2)
06 - Dixie Boogie
07 - Dinah Boogie
08 - Black & White Rag
09 - Song Of The Sea
10 - Britannia Rag
11 - Jezebel
12 - The Black Mask Waltz
13 - The Charleston
14 - Seranata
15 - Let's Have Another Party (Pt1)
16 - Let's Have Another Party (Pt2)
17 - Golden Tango
18 - Plink Plank Plunk
19 - Bounce The Boogie
20 - Moonlight Fiesta
21 - Cross Hands Boogie
22 - Flirtation Waltz
23 - The Story Of Three Loves
24 - Swanee River Boogie
25 - Let's Have A Ding Dong (Pt1)
26 - Let's Have A Ding Dong (Pt2)
Als je deze spot meeneemt laat dan als blijk van waardering even een berichtje achter,
dan weet ik ook voor wie ik het doe.
Je kunt als zoekterm gebruiken: trtk03069
Comments # 0