Post Description

In 1966 zijn The Rolling Stones in essentie nog steeds een singles-band. Maar hoe opwindend veel van de eerste hits ook klinken, de band beperkt zich zo tot een popstramien waarin het eigenlijk niet thuis hoort. Aftermath is het eerste album met louter zelfgeschreven composities, maar bevat nog het nodige vulmateriaal. Stupid Girl, met zijn vrouwonvriendelijke tekst, is een onbeholpen poging om te shockeren. De machosong Under My Thumb slaagt daar een stuk beter in. Toch wordt de essentie van de band niet gevangen in de prima popsongs - zoals Paint It Black en Lady Jane (met Brian Jones in beide nummers op de sitar) - maar juist in de eenvoudige rock and roll (Flight 505, It's Not Easy) en countrysongs (High & Dry). Pas later, met de beroemde reeks Beggars Banquet, Let It Bleed, Sticky Fingers en Exile On Main Street, zou deze aanpak tot bevredigende albums lijden. Aftermath ('nasleep') is wat de titel belooft, het laatste staartje van de opwindende beginperiode van de Stones, waarin de groep nog op twee gedachten hinkt: mee blijven doen met de modieuze popstroming aangevoerd door The Beatles, of uitgaan van de eigen kracht. Gelukkig zouden ze enkele jaren later voor het laatste kiezen. De geluidskwaliteit van deze hybride superaudio cd (ook af te spelen op gewone cd-spelers) is aanzienlijk beter dan de eerste persing op cd. (MS)