Post Description

nou, nog eentje dan.......... 

"26 oktober 1977 plaatste het Nederlands elftal zich, onder leiding van Ernst Happel, voor het Wereldkampioenschap voetbal van 1978 in Argentinië, dat op dat moment geregeerd werd door de totalitaire leider Jorge Videla en middenin de Vuile Oorlog zat. Ondanks de morele bezwaren, die ook op hoog politiek vlak speelden, wilde het Nederlands elftal toch afreizen naar Argentinië.
 
Freek de Jonge kon het, met in zijn achterhoofd de Olympische Spelen in 1936, niet verkroppen dat Nederland zonder boe of bah zou deelnemen aan dit toernooi. Daarom bedacht hij in januari 1978 de Actie Argentinië, die hij met Bram Vermeulen uitwerkte. Zij zetten een boycotactie op, die zij via een persconferentie groots aankondigden. Hierbij werden zij gesteund door het Solidariteitscomité Argentinië-Nederland.
 
Neerlands Hoop ging het land in om diverse discussieavonden te houden. Daarnaast startten ze een nieuw popprogramma, met veelal oude Neerlands Hoop-liedjes, onder de titel Bloed aan de paal, dat zij opvoerden met Music Garden, de band die Jan de Hont na Neerlands Hoop Express had opgericht met Thé Lau. Hoogtepunt van het programma was het slotlied Het is weer tijd om te bepalen waar het allemaal op staat, waarin De Jonge stelt:
 "We gaan naar Argentinië, waar dagelijks wordt gemoord Maar daar is nu eventjes geen tijd voor zojuist heeft Rep gescoord Zonder Cruijff in de finale, wie had dat verwacht En op de eretribune zitten Wiegel en Van Agt" 
Hoewel de groep weinig steun kreeg vanuit de politiek, en alleen de PPR volledig wist mee te krijgen, was de toon wel gezet. Er werden door diverse Kamerleden Kamervragen gesteld en er moest op hoog niveau diplomatiek overleg gevoerd worden, tussen verschillende ambassadeurs.
 
Ook de, in de haast gemaakte, elpee Bloed aan de paal, waarvan de opbrengst ten goede kwam aan de Actie Argentinië, deed het goed. De Jonge en Vermeulen haalden, met een door hun opgezette petitie, 60.000 handtekeningen op en de aandacht voor de mensenrechtensituatie in Argentinië was, ondanks het feit dat de publieke opinie nog steeds voor deelneming aan het WK was en het Nederlands elftal gewoon mee zou doen aan het eindtoernooi, vele malen groter dan voorheen."

Deze, ooit eens gedownloade cd-rip (dus geen flacs deze keer), is voor mij een gedenkwaardige plaat, want, ik was er bij in de aula in de TH van Delft. De eerste helft was muziek, de tweede helft was een discussie tussen Bram & Freek en het publiek. Dat ging er heftig aan toe.

Na afloop bleef er nog een klein groepje publiek, waaronder ik, op het podium achter voor verdere verhitte discussie. Dat was mijn allereerste éen-op-éen contact met Bram en (vooral) Freek, want hij had natuurlijk toen al het hoogste woord!!