Post Description

Het ergste wat een krant, tijdschrift of ander medium kan overkomen is wanneer het uitgemaakt kan worden voor leugenaar. Zodra de geloofwaardigheid geschaad is, duurt het een lange tijd voordat die weer is hersteld. 1998 was dan ook een slecht jaar voor The New Republic, vooral omdat dit politieke tijdschrift een reputatie had hoog te houden ten aanzien van gedegen journalistiek werk. Journalist Stephen Glass had 27 van zijn 41 stukken geheel of gedeeltelijk gefabriceerd. Op het moment dat dit aan het licht kwam was de 24-jarige Glass een gevierd schrijver. Hij schreef tevens voor het gerenommeerde muziekmagazine Rolling Stone en het opinieblad George.

Dit wordt in de film 'Shattered Glass' niet op een rechttoe rechtaan manier verteld. Omdat de feiten bekend zijn, is er een ingenieuze verhaallijn bedacht met vele sprongen in de tijd. In plaats van dat het je verward achterlaat, geeft het je juist een mooi beeld van de verstoorde geest van de hoofdpersoon. Volgens Glass is ieder verhaal goed zolang het de kijker of lezer boeit. Het maakt in zijn ogen - en die van de filmmakers - niet uit of je de waarheid vertelt. De ware motieven van Glass, waarom hij verhalen verzon, doen er dan ook niet toe.

De eerste helft is leuk kijkvoer. We worden ingewijd in de wereld van Glass als journalist. Zijn undercovermethodes zijn briljant en het succes lacht hem toe. Toch blijft hij erg onzeker over zijn kwaliteiten. Dit komt vooral door zijn ouders die hem totaal niet steunen en hem liever een rechtenstudie zien volgen. De tweede helft is echter waar het om draait: de schone schijn die Glass ophoudt, begint vlekken te vertonen. Een internetmagazine wil een vervolgverhaal maken op een stuk van Glass over hackers. Internetjournalist Adam Penenberg (Steve Zahn) komt erachter dat de bronnen die Glass aanhaalt niet blijken te bestaan. Het kaartenhuis dat de jonge schrijver zorgvuldig had opgebouwd valt in elkaar.

Hayden Christensen laat in zijn vertolking geen ruimte voor twijfel: hij kan wel degelijk acteren. Velen hadden na het zien van 'Star Wars Episode II' daar hun twijfels over. Houten Klaas was het eerste woord dat in me opkwam na het zien van zijn vertolking van Anakin Skywalker. Nu blijkt dat het alleen door de verschrikkelijke dialogen kwam dat er geen kracht in zijn acteerwerk zat. In 'Shattered Glass' laat Christensen een staaltje vakmanschap zien als de onevenwichtige, charismatische en later vooral zielige Glass.

Als deze film ons iets leert, is het wel dat ook journalisten mensen zijn. Zij maken dus fouten, al dan niet bewust. De volgende keer dat je een krant openslaat of de tv aanzet, zal er in je achterhoofd een stemmetje klinken die je behoedt het nieuws honderd procent als waarheid te zien.

Alle eer gaat uit naar de poster.