Post Description

Okuribito (2008)



Alternatieve titel: 
Departures

Tagline:
The gift of last memories

Land: Japan
Genre: Drama 
Lengte: 130 minuten

Cast: 
Masahiro Motoki (Daigo Kobayashi) 
Tsutomu Yamazaki (Ikuei Sasaki) 
Ryoko Hirosue (Mika Kobayashi)

Crew:
Regisseur: Yôjirô Takita
Schrijver: Kundô Koyama 
Muziek: Joe Hisaishi

Beoordeling op IMDb: 8.1/10




Liefhebbers van film, vergeet niet dat er naast de grote "Hollywoodreleases" nog tig van "andere" (kwaliteits) films zijn, die soms te goed zijn om in de anonimiteit te verzwelgen.


Deze film is losjes gebaseerd op het autobiografische boek, "Coffinman: The Journal of a Buddhist Mortician", van Aoki Shinmon. De film won in 2009 de Oscar voor Beste Buitenlandse Film.

Korte inhoud:
Ana's seksuele ontdekkingstocht kent 3 sleutelmomenten. In haar kindertijd valt haar eerste confrontatie met seks samen met een sterfgeval. In haar puberteit komt het besef van haar eigen seksualiteit en de macht die daarmee gepaard gaat. En eenmaal volwassen begint de grens tussen fantasie en realiteit te vervagen als ze terugkeert naar het onheilspellende huis van haar jeugd. Angst, lust en geweld komen samen in een schokkende finale.

Recensie:
Dat de film deze Oscar won is helemaal niet zo raar, want Okuribito is een erg mooie film over een behoorlijk origineel en onverwacht onderwerp. Okuribito doet iets wat maar weinig films lukt, ontroeren terwijl je de verhalen achter de doden of hun familie niet kent. Dit is volgens regisseur Takita tevens de reden van het succes van de film.

Okuribito is een echt Japans verhaal, maar ik ben blij dat het universele thema van de dood door zoveel mensen wordt begrepen over de hele wereld, in verschillende landen en over taalgrenzen. De Japanse acteurs kunnen op filmkijkers in het westen onrealistisch over komen door hun hoge (anime-achtige) stemmen. Dit heeft niets te maken met professionele onkunde, maar alles met culturele verschillen. Voor Okuribito moet je echt gaan zitten wil hij op je kunnen inwerken. Takita neemt zijn tijd om het overlijdensritueel en Daigo's pijnlijke maar niet unieke verleden uit de doeken te doen. Het is een lange zit, maar zeer de moeite waard, ook zonder de felbegeerde Oscar als reclamebord. Een must-see voor de liefhebber van exotische cinema. Topper!

Verhaal:
Daigo Kobayashi is cellist bij een orkest in Tokyo. Het orkest leidt echter verlies en als het wordt opgeheven vertrekt Daigo met z'n jonge vrouw terug naar z'n geboorteplaats in het noorden van Japan. Het is er koud, maar ze hebben het huis van z'n moeder georven, en zonder baan is een gratis huis toch altijd relaxter. Na een tijdje besluit Daigo toch weer werk te gaan zoeken, en dat heeft hij eigenlijk vrij snel en zeer makkelijk gevonden. De eigenaar van een opbaarbedrijf zoekt namelijk een assistent, en aangezien het volgens zijn vrouw een onrein beroep is vertelt hij het haar maar niet. Ook één van z'n oude vrienden beschimpt hem met z'n nieuwe baan, maar wij als kijker, en als westerlingen weten al lang dat hij, juist vanwege het getoonde respect voor de overledene en de nabestaanden, hier mogelijk z'n waardering voor en eigen betekenis in het leven terug kan vinden. 

Info:
Bron: Retail BluRay
Taal: Japans
Geluid: AC3 DD 5.1 / 640 Kbps
Video: 4150 Kbps, 1280x692, 23.976 Fps , 720p
Ondertitels: Engels

Trailer:
http://www.okuribito.jp/

Afbeeldingen:
http://www.okuribito.jp/

Met dank en alle eer voor de originele poster