Post Description

Blauwe mannetjes. De op de strip van de in 1992 overleden Belgische tekenaar Peyo gebaseerde film afficheert zich als familiefilm, maar zal het vooral van kinderen moeten hebben. Zij zullen zich amuseren, maar voor meekomende volwassenen valt er weinig te beleven. 

De smurfen opent met sprookjesachtige beelden van een smurfendorpje in een bos. Er wonen precies honderd smurfen in gezellige paddenstoelhuisjes. De kijker zit meteen met een raadsel, want er is maar één vrouwelijke smurf in het dorp. Zijn alle smurfen gay? 

De toffe sfeer wordt doorbroken als tovenaar Gargamel (Hank Azaria), die van de smurfen toverdrank wil maken, met zijn kat Azraël het dorp vernietigt. Vraag niet hoe het kan, maar het lukt zes smurfen om door een wormgat te ontvluchten, waarna ze in New York belanden.

Daar ontfermt het getrouwde stel Grace (Jayma Mays met gelukzalige glimlach) en Patrick (Neil Patrick Harris op weg naar ideale schoonzoon) zich over hen. Eind goed al goed? Nog niet, want Gargamel duikt ook op in New York.

Voor volwassenen is er een suf zijlijntje: Grace is zwanger, maar Patrick ziet op tegen het vaderschap. Ook moet hij leren dat niet zijn werk maar aanstaande gezin het belangrijkste is in zijn leven. Hollywood is dol op zulke problemen, dus krijgt Patrick van de wijze Grote Smurf (stem van Jack Wouterse) een lesje in gezinswaarden. We zijn weer thuis: leve het gezin!