Post Description

Jodaeiye Nader az Simin (2011)
Alternatieve titel: A Separation

Tagline:
Lies may lead to truth.

Land: Iran
Genre: Drama
Speelduur: 123 minuten

Acteurs: Leila Hatami, Peyman Moadi en Shahab Hosseini

Waardering:
Moviemeter: 3,82
IMDB: 8.6/10

Liefhebbers van een avondje film, vergeet niet dat er naast de grote "Hollywoodreleases" nog tig van "andere" (kwaliteits) films zijn, die te goed zijn om in de anonimiteit te verzwelgen.


Deze met prijzen overladen film geregisseerd door Asghar Farhadi, won de Oscar: Beste Buitenlandse Film, de Gouden Beer voor Beste Film en de Zilveren Beren voor de Beste Actrice en Beste Acteur op het Filmfestival van Berlijn.

Samenvatting:
De vrouw van Nader wil Iran verlaten en haar plannen zijn in een vergevorderd stadium. Nader maakt zich echter zorgen om zijn vader en hij blijft achter met hun dochter. Omdat hij de situatie moeilijk meester wordt in zijn eentje huurt hij een jonge vrouw in om op zijn vader te passen. Deze vrouw werkt echter zonder toestemming van haar man. 

Recensie:
Liefde is universeel. Conflicten zijn dat ook. Voor wie dat nog niet wist is een bezoekje aan deze Iraanse film zeer de moeite waard. In dit drama van gelauwerd regisseur Farhadi groeit een relatief klein conflict uit tot een juridische veldslag tussen 2 gezinnen. Een krachtmeting waarvan de kinderen het grootste slachtoffer zijn.

De prachtige openingsscène zet meteen de toon. Een man en een vrouw vertellen aan een rechter waarom ze al dan niet moeten scheiden. Voor bemiddeling is het te laat, op elkaars opmerkingen wordt nauwelijks gereageerd, behalve door een geërgerde blik en een herhaling van de eigen argumenten. De kloof tussen deze 2 voormalige geliefden is exemplarisch voor de kloof tussen mens en medemens. Een afstand die pas goed zichtbaar wordt in tijden van conflict. Een afstand die nog vergroot wordt door de halve waarheden en hele leugens die de betrokkenen in het conflict gebruiken om het hoofd boven water te houden.

Het levert een tijdloos drama op waar je, mocht je daar zin in hebben, eenvoudig een politieke of maatschappelijke dimensie aan kunt geven. Conflicten tussen landen of sociale klassen, de vlam die in de pan slaat als een conflict niet snel genoeg gedoofd wordt, de kinderen als eerste slachtoffer in een oorlog. Voor wie geen behoefte heeft aan deze dimensie resteert een indringend menselijk drama, waarbij het moeilijk is partij te kiezen: deels omdat de kijker ook niet weet wat waar is en wat niet, deels omdat de personages echte mensen zijn met goede en slechte trekjes. Wat hierbij meewerkt is het geweldige acteren, vooral van Leila Hatami als de wilskrachtige Simin.

Jodaeiye Nader az Simin is een meesterwerk dat van begin tot eind weet te boeien en lang blijft doorwerken in je gedachten. Dat laatste oogcontact tussen de 2 dochters uit de ruziënde gezinnen. Die gaat echt door merg en been. Topper!! 

Verhaal:
De vrouw van Nader wil samen met hem en hun dochter Termeh Iran verlaten. Ze heeft alles al geregeld en staat erop om in het buitenland een nieuw leven te beginnen. Nader heeft echter zijn bedenkingen. Hij is bezorgd over zijn demente vader en hij wil hem niet aan zijn lot overlaten. Hij besluit daarom dat het gezin thuis moet blijven. Zijn vrouw Simin is het hier niet mee eens en weigert nog langer met hem samen te wonen. Ze vertrekt naar haar moeder en laat Nader en Termeh alleen achter. Nader kan maar moeilijk met deze nieuwe situatie omgaan en huurt een jonge vrouw in om op zijn zieke vader te passen. Hij weet alleen niet dat zijn nieuwe hulp niet alleen zwanger is, maar ook zonder de toestemming van haar man werkt.. Nader komt al snel terecht in een web van leugens, manipulatie en confrontaties. 

Info:
Bron: Retail
Taal: Perzisch 
Audio: DD 5.1
Ondertitels: Nederlands

Trailer: http://www.youtube.com/watch?v=T7eRPOiix9U

Met dank en alle eer voor de originele poster[/b]