<< MP3 Quicksilver Messenger Service - Quicksilver Messenger Service 1968
Quicksilver Messenger Service - Quicksilver Messenger Service 1968
Category Sound
FormatMP3
SourceCD
BitrateVariable
GenreDiverse
TypeAlbum
Date 9 years, 1 month
Size 50.5 MB
Spotted with Spotnet 2.0.0.159
 
Website https://en.wikipedia.org/wiki/Quicksilver_Messenger_Service
 
Sender Makketakker (Hml4yg)                
Tag
 
Searchengine Search
NZB NZB
 
Number of spamreports 0

Post Description

Quicksilver Messenger Service was één van de bands die optraden bij de Gathering of the Tribes in het Golden Gate Park in San Francisco in 1967. Quicksilver was een psychedelische muziekgroep, opgericht door Dino Valente (artiestennaam van Chet Powers). De andere leden waren John Cipollina, Jim Murray, David Freiberg, Greg Elmore en Gary Duncan.

Hoewel Quicksilver Messenger Service al snel in de problemen kwam door vermeend bezit van drugs begon de groep in 1965 aan een tour langs de westkust van de Verenigde Staten. In 1967 kwam hun eerste contact met de platenmaatschappij Capitol Records tot stand en werden de platen Quicksilver Messenger Service en Happy Trails uitgebracht. Murray en Duncan hadden deband toen al verlaten en Nicky Hopkins was toegetreden tot Quicksilver Messenger Service.

Het opstappen en toetreden van bandleden werd zo'n beetje het handelsmerk van de groep en hij viel uiteen. In 1975 en 1986 werden pogingen ondernomen om de groep nieuw leven in te blazen, maar echt succesvol waren die pogingen niet.

Quicksilver Messenger Service maakte vooral muziek die recht toe en recht aan was, als begeleiding van teksten die recht uit het hart kwamen. Bij optredens lag het accent veel op improvisatie en experimenten. Het bekendste werk van de groep is ongetwijfeld Happy Trails uit 1969, een elpee die in de muziekgeschiedenisboeken is terechtgekomen als "the finest live album ever recorded". Ruim de helft van deze plaat, zeven nummers, is gewijd aan een QMS-versie van de Bo Diddley-klassieker Who Do You Love? De gitaren van Cipollina en Duncan en het publiek vanBill Graham's Fillmore Auditorium proberen elkaar op deze legendarische opname te overtreffen met varianten op de typische Bo Diddley-riff.

Comments # 0