Post Description

Dare mo Shiranai (2004)



Alternatieve titel: 
Nobody Knows

Tagline:
Intense and powerful film-making

Land: Japan
Genre: Drama
Lengte: 141 minuten

Cast: 
Yagira Yuuya (Akira Fukushima) 
Kitaura Ayu (Kyoko) 
Kimura Hiei (Shigeru)

Crew:
Regisseur: Hirokazu Koreeda
Schrijver: Hirokazu Koreeda 
Muziek: Gontiti

Beoordeling op IMDb: 8.0/10
(Deze film staat op nummer 193 in de Top 250)



Liefhebbers van film, vergeet niet dat er naast de grote "Hollywoodreleases" nog tig van "andere" (kwaliteits) films zijn, die vaak te goed zijn om in de anonimiteit te verzwelgen.


Deze bekroonde film is gebaseerd op het waargebeurde verhaal van de "vier verlaten kinderen van Sugamo". Yagira Yuuya won voor zijn rol als de oudste zoon die voor zijn broer en zussen moet zorgen, de Award voor Beste Acteur op het Filmfestival van Cannes.

Korte inhoud:
4 kinderen worden in Tokio door hun moeder aan hun lot overgelaten, en willen absoluut bij elkaar blijven. De buitenwereld merkt niets van het langzame verval van het gezin.

Recensie:
Dare mo Shiranai is een even frustrerende als ontroerende film over eenzaamheid en individualisme en is gebaseerd op een schokkend bericht dat de regisseur in de krant las, over een alleenstaande moeder die haar 4 jonge kinderen achterliet in een tweekamerappartement in Tokio. Het duurde bijna een jaar voordat iemand hen opmerkte, nadat één van de kinderen door ondervoeding was omgekomen. De filmmaker heeft het gegeven niet omgewerkt tot melodrama of spannend verhaal, maar koos voor een documentaireachtige observatiestijl. Aanvankelijk lijkt alles koek en ei in het gezin, maar al snel beseffen we dat de moeder in een egocentrische fantasiewereld leeft. Ze verbiedt haar kinderen naar school en zelfs naar buiten te gaan, en laat hen vaak lange periodes alleen. Als ze op een keer helemaal niet meer thuiskomt, vallen de kinderen terug op de slaafse routines die ze hebben aangeleerd.

Expliciete verklaringen voor het gedrag van de moeder en de kinderen geeft Koreeda niet. De film kruipt voorbij in scènes vol verveling en onderhuidse spanning, waardoor de situatie je als kijker steeds meer naar de keel vliegt. Het zijn kleine nuances die voor grote ontroering zorgen: de twaalfjarige Akira die zijn broertje en zusjes voor de gek houdt met zogenaamde brieven van hun moeder, de plantjes op het balkon die de kinderen met zorg bijhouden, een tekening op een onbetaalde rekening. Zelden werd de wereld van een kind zo zorgvuldig en tegelijk zo schrijnend vastgelegd. Dat sommige vragen onbeantwoord blijven is licht frustrerend, maar nog veel frustrerender is op den duur de gewaarwording dat niemand zich iets van het lot van de kinderen aantrekt: "Nobody Cares" zou misschien een meer accurate titel zijn. Topper!

Verhaal:
4 kinderen leiden samen met hun moeder een rustig leventje in een kleine flat in Tokio. Ze hebben allemaal een andere vader en ze zijn nog nooit naar school geweest. De eigenaar van de flat weet van het bestaan van 3 van de kinderen niets af. Hun leven krijgt een nieuwe wending wanneer op een dag hun moeder verdwijnt. Ze laat geld achter en een briefje voor de twaalfjarige zoon, met de vraag of hij voor zijn broer en zussen kan zorgen. De kinderen voelen zich in de steek gelaten, maar slagen er toch in hun leven voort te zetten. Wanneer ze noodgedwongen geconfronteerd worden met de buitenwereld, komt er een einde aan dit fragiele evenwicht.

Info:
Bron: Retail
Taal: Japans
Geluid: DD 2.0
Ondertitels: Engels

Trailer:
http://www.lhp.com.sg/nobodyknows/#

Op verzoek Met dank en alle eer voor de originele poster