Post Description

Schoft (2009)

Land: Nederland
Genre: Drama 
Lengte: 92 minuten

Acteurs: Jurriaan Fuchs, Samuel Hubner en Lharby Salah

Waardering:
Moviemeter: 2,58
IMDB: 5.3/10

Liefhebbers van een avondje film, vergeet niet dat er naast de grote "Hollywoodreleases" nog tig "andere" (kwaliteits) films zijn. Kleinere filmparels uit alle hoeken van de wereld, films die zich onderscheiden van de massa door een eigenzinnige filmtaal en een rijke inhoud, films die je raken ....


Deze film geregisseerd door Heinrich Dahms, heeft op het Ireland International Film Festival de eerste prijs gewonnen in de categorie Best European Film. De film was genomineerd uit 300 inzendingen uit 32 landen.

Samenvatting:
Ed is een jongen wiens enige doel nog blowen, zuipen en seks is. Hij is net ontslagen en wordt door zijn vriendin aan de kant gezet. Niks wil hem lukken en dat is de schuld van iedereen behalve Ed zelf. Daartegenover zet de film het verhaal van Hassan, een bedachtzame jongen die net te horen heeft gekregen dat hij is toegelaten tot de universiteit. Alleen heeft Hassans vader andere plannen met hem. De film voert de twee verhaallijnen naar een onvermijdelijke climax, waarbij de levens van Ed en Hassan elkaar kruisen en hun werelden nooit meer dezelfde zullen zijn. 

Recensie:
Hoe vaak kom je een film tegen waarin mensen op een geloofwaardige manier met elkaar praten? Hoogst zelden, inderdaad. Alleen daarom al is Schoft een verademing. Vrijwel alle acteurs hebben inspraak gehad in de teksten, hetzij vooraf, hetzij tijdens het filmen, wat geresulteerd heeft  in een verfrissend realisme. Zonder geforceerd over te komen laat Schoft zien en horen hoe jongeren in deze tijd onderling met elkaar praten. En dat is een vereiste wanneer je actuele sociale problemen aan de kaak wilt stellen. In deze film zijn dat onder andere racisme, drugsgebruik, zinloos geweld en cultuurverschillen tussen eerste en tweede generatie immigranten in Nederland.

Het verhaal van Schoft laat zich simpel omschrijven als "een dag uit het leven van 2 volstrekt tegengestelde personen, die een noodlottige ontmoeting hebben". Dat de confrontatie komt is duidelijk vanaf het moment dat de rustige Marokkaanse jongen Hassan geïntroduceerd wordt. Eerst volgt de film namelijk de apathisch egoïstische relschopper Ed en de filmwetten schrijven voor dat personen die zo onafhankelijk van elkaar gepresenteerd worden, onherroepelijk met elkaar te maken gaan krijgen. Dat de clash van tevoren voelbaar is, wil echter geenszins zeggen dat het aan spanning ontbreekt in de film.

Want spannend is het zeker. Er zitten verschillende montages in de film die er al op lijken te duiden dat het moment daar is, maar waarbij het toch met een sisser afloopt. Zo weet de regisseur heel subtiel een hartkloppingen veroorzakende onzekerheid te creëren bij zijn publiek. Bovendien zijn de afzonderlijke verhaallijnen van Ed en Hassan op zichzelf al interessant genoeg om de spanning en vaart in het verhaal te houden. Beide hebben te maken met een persoonlijke tegenslag en de film laat mooi zien hoe ze daar totaal verschillend mee omgaan.

Wat Schoft verder zo goed maakt, is dat de personages in de film niet alleen volstrekt realistisch met elkaar omgaan, maar dat het uiterlijk van de film ook volkomen ongepolijst en dus realistisch is. Dahms maakt gebruik van een professionele strakke cameravoering in plaats van schommelende handycambeelden, maar verder heeft de film een overtuigende documentaireachtige uitstraling. Er wordt op het oog voornamelijk gebruik gemaakt van natuurlijk licht en de spelers en figuranten lijken zo van de straat geplukt te zijn. Dat de ene persoon over net wat meer acteertalent blijkt te beschikken dan de ander, doet niet terzake. Over het algemeen wordt er, zeker door de hoofdpersonen, verrassend sterk geacteerd en waar mensen een iets mindere prestatie neerzetten, werkt dat nergens storend.

Deze productie verdient het om vanwege de aanpak, maar ook vooral vanwege de boodschap, een veel breder publiek te bereiken. Hij is absoluut sterk genoeg om op de nationale televisie vertoond worden. Hulde aan Heinrich Dahms, dat hij met de beperkte middelen die hem ongetwijfeld ter beschikking stonden zo'n overtuigende film heeft weten te maken. Schoft is een statement voor de volledige Nederlandse cinema. Dat hij maar veel aandacht mag krijgen!

Verhaal:
Voor een supermarkt wordt een student doodgeschopt door twee dronken jongeren op een scooter. Zij waren op weg om een krat bier te kopen en reden daarbij bijna een bejaarde vrouw omver. Het geweld ontstaat op het moment dat de student de schooiers op hun gedrag durft aan te spreken. Het verhaal volgt, over een periode van achttien uur, de parallelle verwikkelingen gedurende de laatste dag van de student en de onstuimige nacht vol seks, drugs en trance van de twee raddraaiers, tot direct na het fatale kruisen van hun lot.

Technische specificaties:
Bron: Retail
Taal: Nederlands
Audio: DD 2.0
Ondertitels: Geen

Met dank en alle eer voor de originele poster[/b]