Post Description

= = = = = = = = = = = = = = = = = ( OSV - - -  > Op Speciaal VeRzoek ) = = = = = =  = = = = = = = = 

Bron: Writen In Music.

Geschreven door: Norbert Tebarts

Liefhebbers van The Band, opgelet! Het lijkt er namelijk ernstig op dat we met The Maldives een waardige opvolger hebben gevolgen van deze legendarische grootheden te pakken hebben. De genoemde vergelijking geeft overigens ook meteen de enige zwakte aan die gevonden ‘zou kunnen worden’: vernieuwend is de muziek van de negen heren uit Seattle onder leiding van frontman Jason Dodson namelijk niet te noemen. Toch is zoiets natuurlijk vooral munitie voor de azijnpissers, want wat is er nou mis mee als je dan toch een waanzinnig mooi album aflevert? Niets!

Er is trouwens nog wel een vergelijking te maken met The Band, een uiterlijke. De heren bewijzen namelijk dat je niet erg mooi te zijn om wel erg mooie muziek te maken. De foto van het gezelschap in de cd-cover zou zo op dat andere album uit 1969 kunnen hebben staan. Oké, nu zijn het er vier meer, maar het is wel een vergelijkbare, markante bunch of rednecks…

De opening Goodbye is een knaller van jewelste, je zit direct rechtop: nog weinig tekst, maar des te meer instrumenten. Die komen het hele album voorbij, wat natuurlijk niet vreemd is met zo veel bandleden. Zaak is het dan wel om alles goed in het gareel te houden, helemaal met de tempowisselingen die ook nogal eens te horen zijn. The Maldives slagen er toch goed in, zijn juist waanzinnig knap op elkaar ingespeeld. Hoe zou dat live zijn? Hopelijk mogen we dat snel eens ervaren.

Terug naar het album, waar we nog nagenieten van de solo die Neil Young (en dus ook al zijn fans) vrolijk zou stemmen. Hierna volgen nog tien nummers waarin een roedel aan instrumenten voorbij trekt. Van gitaren, piano, mondharmonica, viool, pedalsteel gitaar, banjo… allemaal duidelijk aanwezig, maar allemaal ook perfect passend in het geheel. Iedereen speelt in dienst van de band, van de nummers.

Het begin van Time Is Right Now doet denken aan The Jawhawks’ eerste album, zelfs de zang lijkt er even op. Om vervolgens toch een meer eigen geluid te krijgen. Leuke tempowisseling ook, die het nummer van country naar rock brengt. Om het even later weer terug te brengen. En opnieuw, wat een heerlijke gitaarsolo!

Say Nothing doet denken aan een langzamere versie van Helpless. Nog langzamer? Ja hoor, het kan! En hoewel het in eerste instantie lijkt dat het een slechte keuze is, na nog eens luisteren blijkt het de kracht van het nummer te zijn. Alsof je in een swamp van melancholie wordt gezogen.

Komt dat even uit, want dat is natuurlijk ook een leuke plek voor het geluid van een banjo. En laat die nou vervolgens te horen zijn in Do You Still, een nummer dat lieflijk begint, maar na een tijdje door een paar mineuren en een tempoversnelling ook weer een heel ander gevoel oproept.

Op The New One met z’n ruim twee minuten na lijkt het gezelschap niet echt aan sprintjes te doen. Liever marathons zoals het tearjerking prachtige Whidbey Island Blues (over country met soul gesproken), Blood Relations (ruim zeven minuten) of nog langer,  Walk Away dat ruim tien minuten lang vervoering brengt. Wat een album, wat een manier om zo je debuut te maken!

Het is lastige van een sterrensysteem (waarmee ook WiM werkt) is dat de verhoudingen snel zoek kunnen raken. Helemaal bij zo veel verschillende genres, recensenten en albums. En als je dan zoals ondergetekende ook nog eens eigenlijk alleen maar de muzikale parels wilt recenseren die elders amper tot geen aandacht krijgen, dan wordt het al helemaal aanlokkelijk om maar meteen met maximale hoeveelheden te smijten.

Omdat het voor de toekomst en nieuwe parels niet te lastig te maken, blijft het nu bij vier sterren. Maar… laat je daar vooral niet door afleiden, als je een verlanglijstje gaat maken met wat je onder de kerstboom wilt vinden: of het nu voor jezelf is of voor een ander, zet deze maar gewoon bovenaan, wat zal 2009 prachtig eindigen!

****************************************************************************************************************************

Op speciaal veRzoek dit album, nu in DTS-wav.

Tracklist:

1 The Maldives Goodbye 04:07
2 The Maldives Time is Right Now 04:33
3 The Maldives Cold November 03:23
4 The Maldives Say Nothing 06:37
5 The Maldives do You Stil 04:53
6 The Maldives Tequila Sunday 04:12
7 The Maldives Whidbey Island Blues 06:08
8 The Maldives the New one 02:15
9 The Maldives Blood Relations 07:43
10 The Maldives Walk Away 10:36
11 The Maldives Going Home 04:27
12 The Maldives Blood On the Highway 04:59
13 The Maldives Raven Riley 02:56
14 The Maldives Go Back to Virginia 07:14




*************************************************************************
| DTS (Digital Theatre System) alleen met speciale apparatuur en/of software af te spelen | 
*************************************************************************
|
|    --Ik post alleen DTS-wav en DTS-HD-HRA muziek,die ik met een eigen upmix aanmaak.-|
|    --Ik post NIETS in FLAC, WAV, MP3, MP4, WMA, AAC, of in welk ander audioformaat ook-|
|
|---------------------------------- ZELFS NIET OP VERZOEK !!!----------------------------------|       
| 
*************************************************************************


** H R A ** = HIGH RESOLUTION AUDIO. (48000 Hz, 24 bit, 3840 kbps.)

** H R A ** 24/96 = HIGH RESOLUTION AUDIO. (96000 Hz, 24 bit, 4224 kbps.)


+ + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + +


Audio-Bron: WAV
Methode's: SPEC..., S2-AAS en 2TO6 V127
Opmerkingen: Speciaal voor alle liefhebbers dit album, gaat ervan genieten en........................................


+ + + + + LAAT EVEN EEN BERICHTJE ACHTER, A.U.B + + + + + 

De DTS-HD-*HRA* versie volgt nog.