Post Description

Er is iets vreemds aan de hand met Morph The Cat, Donald Fagens derde soloplaat.
Ga maar na: The Nightfly (1982) was van een onmetelijke schoonheid. Met zorgvuldig uitgekozen topmuzikanten cre?erde hij op elke song een autonoom sfeertje, dat naadloos aansloot op de morbide teksten waarin de hopeloze romanticus de wereld probeerde te begrijpen.  Na het licht tegenvallende Kamakiriad (1993) heeft Fagen nu negen songs opgenomen met nagenoeg dezelfde bezetting die present was op Steely Dans laatste cd Everything Must Go.
Maar op een of andere rare manier klinkt Morph The Cat toch als een volbloed Fagen-soloplaat. Met behulp van ervaren rotten als bassist Freddy Washington en saxofonist Chris Potter levert de Amerikaan een bijtend werkstuk af, waarop hij door een sleutelgat naar het volgens hem nog immer maatschappelijk verrotte New York kijkt.
De dreigende terreuraanvallen denkt hij op te lossen met het dichtgooien van de tuindeuren (Mary Shut The Garden Door), maar tegelijkertijd durft hij ook voor het eerst zijn priv?geluk uit te schreeuwen (The Great Pagoda Of Funn).
Tussendoor gaat hij ook nog in gesprek met de geest van Ray Charles (What I Do).
Wat Morph The Cat zo bijzonder maakt, is de serene, haast klinische compositieopbouw. Stijlmatig schurkt dit album dan ook dichter tegen een Steely Dan-plaat als The Royal Scam aan dan dat hij refereert aan The Nightfly.
En al haalt Morph The Cat niet het tijdloze niveau van dat meesterwerk, hij vormt in al zijn verstilde schoonheid wel het beste dat Fagen sinds begin jaren tachtig heeft gemaakt. 
(van bietnet.nl)

01. Morph The Cat.flac
02. H Gang.flac
03. What I Do.flac
04. Brite Nitegown.flac
05. The Great Pagoda Of Fun.flac
06. Security Joan.flac
07. The Night Belongs To Mona.flac
08. Mary Shut The Garden Door.flac
09. Morph The Cat (Reprise).flac
Donald Fagen - Morph The Cat.cue