Post Description

Na veertien maanden kwam er dit weekend een einde aan de solovoorstelling van Bruce Springsteen in het Walter Kerr Theater op Broadway, New York. 
Een kleine duizend man zagen daar iedere avond, voor vaak astronomisch veel geld, The Boss alleen op het podium met piano en akoestische gitaar. Hij vertelde verhalen, 
die voor een deel afkomstig waren uit zijn autobiografie Born to Run (2016), en zong zestien liedjes. 
Springsteen had nog jaren door kunnen gaan, want de vraag naar kaartjes is tot de laatste voorstelling vele malen groter dan het aanbod gebleven.
Gelukkig voor alle Springsteen-fans die ernaast grepen, verscheen er een registratie van de show, die dit weekend ook in première ging op Netflix.
Maar Springsteen On Broadway is eigenlijk interessant voor iedere popliefhebber met ook maar de minste interesse voor Springsteen. 
De tweeënhalf uur verhalen en liedjes vervelen werkelijk geen moment. 
Je zit gekluisterd aan de speakers vanaf dat hij begint te vertellen over wat hij zijn ‘magic trick’ noemt (de kunst zijn gevoelens om te zetten in liedjes) en 
Growing Up gaat zingen, tot de logische afsluiter Born to Run.
Springsteen kwam iedere avond met hetzelfde verhaal het theater binnen. Alles was volledig gescript, maar van dat gebrek aan spontaniteit is niks te merken. 
Van zijn bekentenis nooit een echte baan te hebben gehad, via de ontroerende anekdotes over het ontstaan van Born in the USA voert Springsteen je mee door zijn leven en 
werk zoals geen rockster dat voor hem gedaan heeft.
De inleidingen duren vaak langer dan de liedjes zelf, maar zijn minstens zo boeiend. 
En wat komen bijvoorbeeld Brilliant Disguise (gezongen met echtgenote Patti Scialfa) en The Rising hard binnen. 
De verrassende climax bereikt Springsteen met Dancing in the Dark, een van de weinige uptempo liedjes. ‘I wanted to rock your very soul, dat is mijn magic trick’, bekent hij. 
Daarin slaagt hij zelfs op deze audioregistratie zonder beeld met verve.