Post Description

I'm Not a F**king Princess (2011)
Alternatieve titel: My Little Princess

Tagline:
A child being exploited.

Land: Frankrijk 
Genre: Drama 
Speelduur: 105 minuten

Acteurs: Isabelle Huppert, Anamaria Vartolomei en Georgetta Leahu

Waardering:
Moviemeter: 2,50
IMDB: 6.4/10

Liefhebbers van een avondje film, vergeet niet dat er naast de grote "Hollywoodreleases" nog tig van "andere" (kwaliteits) films zijn, die te goed zijn om in de anonimiteit te verzwelgen.


Deze film geregisseerd door Eva Ionesco, is gebaseerd op haar eigen leven. De film werd genomineeerd voor 2 César Awards. De muziek is van Olivier Mauvezin.

Samenvatting:
Moeder Hannah en dochter Violetta zijn een paar van tegenstelling. Hannah is de onbereikbare kunstenares en Violetta is het naar moederliefde hunkerende model. Als Hannah haar dochter vraagt voor haar te poseren wordt Violetta de muze van Parijse kunstwereld.

Recensie:
Dat een ellendige jeugd een bron van inspiratie kan zijn, bewijst de Française Eva Ionescu weer eens. De 46-jarige actrice rekent in haar regiedebuut I'm Not a F**king Princess af met haar moeder. Die moeder is de uit Roemeense ouders in Parijs geboren fotografe Irina Ionescu, die in de jaren 70 met artistiek verantwoord naakt (veel veren, satijn en fluweel) furore maakte. De excentrieke, pruikdragende, in opzichtige jurken gehulde fotografe werd controversieel door haar suggestief-erotische foto's van haar dochtertje Eva, die ze vanaf haar vijfde voor haar camera liet poseren. Het kind stond op haar elfde naakt in de Playboy. In het huidige hysterische antipedofilieklimaat is dat onvoorstelbaar, maar in die tijd zag men foto's van naakte kinderen als onderdeel van een brede seksuele revolutie.

Isabelle Huppert, de Grande Dame van de Franse cinema, zet als personage Hannah een verlopen diva van formaat neer. Haar spel is dermate sterk dat we gaandeweg een steeds grotere hekel krijgen aan deze manipulatieve moeder. Anamaria Vartolomei, de elfjarige actrice die dochter Violetta speelt, zag een oproep op een website en schreef zich in voor een auditie met Ionesco. Zij was één van de 500, maar de sterke chemie tussen Ionesco en Vartolome was direct aanwezig. 

De film ziet er vooral door het aantrekken van de Australische styliste Catherine Baba oogverblindend mooi uit. Baba, die in Parijs woont en een grote reputatie geniet, had nooit eerder aan een speelfilm gewerkt. Zij liet zich inspireren door de gouden jaren van Hollywood. Haar mise-en-scène is een visueel feest en oogt vaak als een sfeervolle fotoshoot voor de befaamde glossy Vogue. De stemmige maar onopvallende soundtrack van Bertrand Burgalat past uitstekend bij de weelderige beelden.

I'm Not a F**king Princess is bij vlagen zowel verontrustend, als beeldschoon. Eva Ionesco heeft als debuterende regisseur een dappere poging gedaan om deze voor haar gevoelige materie op een verantwoorde manier te filmen.

Verhaal:
Hannah en Violetta vormen een buitengewoon paar: een onbereikbare moeder en een meisje hunkerend naar moederliefde, een grillige artieste en een knap model ondanks alles. Wanneer Hannah haar dochter vraagt voor haar te poseren, verandert het leven drastisch voor Violetta die tot dan bij haar lieve grootmoeder inwoonde. Van een onschuldig meisje verandert ze in de muze van de Parijse artiestenscène.

Info:
Bron: Retail
Taal: Frans 
Audio: DD 5.1
Ondertitels: Nederlands

Trailer: http://www.youtube.com/watch?v=yxqkJ2rF9CQ

Afbeeldingen: http://www.ravagedigitaal.org/2012nieuws/05film/tekst.php

Met dank en alle eer voor de originele poster[/b]