Post Description

even buiten Prizren, een stad in Kosovo, draaide een reuzenrad, op de dag dat de Britse zangeres PJ Harvey de plaats bezocht. Harvey reisde door Kosovo om de gevolgen van oorlog met eigen ogen te zien, te voelen en ruiken. Ze bezocht ook Afghanistan en Washington, en verwerkte haar indrukken in de teksten en het muzikale weefsel van nieuwe songs. Het beeld van het draaiende reuzenrad resulteerde in The Wheel, een nummer vol stampende laarzen, dreunende blazers, handgeklap en Harveys sirene-achtige zang, met een tekst over mensen die door de lucht cirkelen - waarin de gecondenseerde vertwijfeling van Harveys gedachtenkronkels doorklinkt: want heeft de etnische zuivering in de Balkan van toen geen pendant in de migrantencrisis van nu?

The Hope Six Demolition Project


PJ Harvey
Polly Jean Harvey (46) werkte vijf jaar aan het materiaal voor haar negende album The Hope Six Demolition Project, dat morgen verschijnt. Als een onofficiële ‘war artist’ bereisde ze conflictgebieden. Dat daar behalve Kosovo en Afghanistan ook Washington. onder valt, verbaast minder als je Harvey River Anacostia hoort zingen over de door drugsoorlogen geteisterde wijk Anacostia, op één bruglengte afstand van Capitol Hill. Op reis wilde Harvey zelf de kapotte gebouwen zien, de ontheemde mensen spreken. Ze beschrijft hun situatie als een reporter die in een dictafoon praat, over gekraste graffiti in muren, over vluchtelingenkampen: ‘I saw a displaced family eating a cold horse’s hoof’.

Het album heeft een zware thematiek en een al even zware klank. Zompig en stroperig krullen de lange toeterklanken zich om haar woorden, gitaren krassen als kraaien, de drums roffelen hun strijdritmes. Harvey zingt hoog en snerpend, als om de aandacht voor haar schrijnende impressies niet te laten verslappen. Dit had een topzwaar album kunnen worden; claustrofobisch en uitzichtloos. Maar dat is buiten PJ Harvey de muzikant gerekend. Bijna nog meer dan op de prachtige voorganger Let England Shake (2011) laat Harvey nu en dan een onthutsende schoonheid ontluiken op de mesthoop van menselijk gedrag.


PJ Harvey reisde voor nieuwe plaat door conflictgebieden als Kosovo en Afghanistan. Foto: Getty Images
Voor nummers als Chain Of Keys en The Ministry Of Defense creëerde ze een ingeklonken aardlaag van brommende instrumenten - de lang aangehouden saxofoon, de stemmen van haar vier mannelijke handlangers, over elkaar heen gedrapeerde gitaarakkoorden. Op die duistere grond groeien verrassende zijtakken, die de somberte met subtiele rukjes tot een hanteerbaarder massa omvormen.

The Hope Six Demolition Project werd een rauw album - door de onderwerpen, en door het geluid. Het is uitzonderlijk hoe Harvey en haar muzikanten die rauwheid wisten te handhaven in composities die anderzijds tot in hun haarvaten zijn overdacht en gearrangeerd.

Hier ontstaat een symbiose van sfeer en muzikale emoties die zelden wordt bereikt - heel soms door muzikale tovenaars als Tom Waits of Beck.

In dit naargeestige universum is het de muziek die verlossing brengt.




Nummers
1
The Community Of Hope
2:24
2
The Ministry Of Defence
4:11
3
A Line In The Sand
3:33
4
Chain Of Keys
3:09
5
River Anacostia
4:56
6
Near The Memorials To Vietnam And Lincoln
2:59
7
The Orange Monkey
2:47
8
Medicinals
2:20
9
The Ministry Of Social Affairs
4:11
10
The Wheel
5:38
11
Dollar, Dollar
5:34



Voor verzoeken http://muziekrequest.forumgratuiti.com/