Post Description

Samengevat: “My American Dream” van Will Hoge is een afrekening met de USA. Wie daarmee geen probleem heeft, krijgt de beste southern rock van het jaar aangeboden.
Hij rekent af met “The American Dream”, hij maakt in sommige sub-culturen geen vrienden.

Het uitgebreide artikel:
Will Hoge is waarachtig geen nieuwkomer meer. “My American Dream” is zijn inmiddels vijftiende album. Daar bovenop komen nog drie EP’s, waartoe ook dit album gerekend zou kunnen worden omdat het in totaal maar acht songs bevat. Het speciale bij Will zijn z’n teksten, want hij blijft maar zelden a-politiek. Vaak kun je Hoge’s intentie al aan de titel herkennen. Nummers als “The Wreckage”, “The America EP” en vooral “Modern American Protest Music” zullen bij iedereen duidelijk maken, dat hier niet over auto’s en feestjes wordt gezongen en dat is op dit album niet anders.

Hoge’s sound is bovendien ruw en scherp met veel elektrische gitaar en drums. Met zijn  southern rock past hij de muziek aan bij de tekst. Die is soms doldriftig en soms rustig en tot nadenken stemmend, maar nooit zachtjes.

Alleen als je iets liefhebt, kun je het ook haten. Deze mooie zin houdt niet alleen een waarheid als een koe in, maar laat ook schitterend de verhouding tussen Will Hoge en de politieke verhoudingen in de USA zien. Will zegt op dit album niet zomaar iets, hij zingt over de verstandhouding van nu en verduidelijkt de luisteraars daarmee de deels catastrofale leefomstandigheden.

En dat in een land, dat hij boven alles liefheeft, want hij maakt duidelijk, dat de USA een schitterende natie is, of zou kunnen zijn. Als er bijv. geen wantoestanden bij de opvoeding (“Nikki’s A Republican Now”, “Stupid Kids”) , de catastrofale isolatie-politiek ( “The Illegal Line”) of de agressieve wapenwedloop (“Thoughts & Prayers”) zouden zijn.

Will Hoge staat bekend om zijn eerlijke en uit het hart geschreven teksten. Dat maakte alleen al zijn laatste album “Anchors” duidelijk. Toen zong hij in alle openheid over zijn problematische privé leven. Zo open als hij toen over zichzelf was, is hij nu met de USA. Het is een noodlottige inventaris, maar ook eentje die hoop in zich heeft.

Want zolang er muzikanten als Will Hoge zijn, die op de wantoestanden in de USA wijzen, zolang zijn er ook mensen die luisteren en het er mee eens zijn. En dat is goed! Maar een ding moge duidelijk zijn: dit is geen geschikt album voor een gezellig feestje. Het is pittig, giftig en ongemakkelijk. Hiermee zal hij de top in de Charts niet bereiken, maar waarschijnlijk wil hij dat ook helemaal niet.

Over de teksten kun je zeggen en denken wat je wilt. Niet iedereen zit te wachten op een politieke afrekening, maar boven alle twijfel is de muziek verheven. Wie van southern rock houdt, mag zich dit album niet onthouden. Alle songs zijn zonder uitzondering immens geloofwaardig en desondanks scherp. Ze zijn altijd rockachtig (zoals de naam al doet vermoeden), soms iets meer, soms iets minder.

De elektrische gitaar is op dit album dus standaard. Daarbij komen drums, bas en soms een orgel. Heel af en toe mag het ook de akoestische gitaar zijn. Aan de gebruikte instrumenten kun je vaststellen, dat het hier geen klassieke country music betreft. Wie Hoge kent, weet wat hem staat te wachten. Wie southern rock tot nu toe niet kent zou “My American Dream” eens moeten beluisteren, want beter zul je deze muziek lang niet meer horen.


Tracklist:
1. Gilded Walls
2. Stupid Kids
3. Still A Southern Man
4. Oh Mr. Barnum
5. Thoughts & Prayers
6. My American Dream
7. The Illegal Line
8. Nikki’s A Republican Now
 
Staat er compleet op, 20% pars meegepost. Met zeer veel dank aan de originele aanbieder.