Category

Type

Format

Titel

Description

Pop, rock.

Op Written in Music staat:

Als Mike Scott iets in zijn hoofd heeft, dan heeft hij dat niet in zijn kont. Op Good Luck, Seeker brachten The Waterboys al een ode aan Dennis Hopper met het gelijknamige nummer. Mike had al bedacht dat er wel wat meer nummers aan de regisseur, acteur en fotograaf gewijd zouden kunnen worden. Genoeg om er een EP van te maken, zo ongeveer. Toen bleek dat muzikanten uit de band een aantal instrumentals zonder Mike had opgenomen waarna ze hem vroegen er teksten bij te schrijven. In zijn hoofd paste het een bij het ander en al snel werd het idee dus meer dan een EP. Er staan nu 25 nummers op het album over het leven van Dennis Hopper.

Eerder al droegen The Waterboys een album op aan het werk van WB Yeats, niet vreemd gegeven ook eerdere opnames van de band van teksten van Yeats. Hier was Mike’s fascinatie een andere. Hij realiseerde zich dat Hopper’s eerste filmrol in Rebel Without A Cause was, een film die ook maatschappelijke tegenstellingen vastlegde, Mike stuitte op zeer fraaie en intrigerende foto’s die een nog jonge Dennis Hopper maakte, realiseerde zich dat Hopper al vroeg geïnteresseerd was in het werk van Andy Warhol, dat diezelfde Hopper niet alleen acteur maar ook regisseur was van Easy Rider, de film die ook wel geldt als springplank voor een tegencultuur. Juist iets waarvan Mike het idee heeft dat er nu misschien wel weer steeds meer een behoefte aan bestaat.

The Waterboys - Hopper's On TopThe Waterboys – Hopper's On Top
Scott zou Scott niet zijn als het album niet goed voorbereid, gecomponeerd en uitgevoerd zou zijn. Vijf jaar geleden startten de werkzaamheden, de lockdown maakte dat er ook veel op afstand gewerkt moest worden, een werkwijze die voor Scott al eerder goed werkte en waar hij ook na de pandemie graag mee werkte. Ja, er waren ook momenten dat er live opgenomen kon worden, maar het elkaar toesturen van bestanden en op basis daarvan verder bouwen was toch wezenlijk bij het maakproces van het album.

Meer nog dan voorgaande albums voelt het nu alsof Scott de allesoverziende regisseur was die, met het script in handen, zijn droom, in dit geval de soundtrack bij het leven van Dennis Hopper uitwerkte, beginnend in zijn jeugd, staat ook stil in 1955, het jaar van Rebel Without A Cause en gaat door tot één dag na het overlijden van Dennis. Dat betekende ook dat Scott niets aan het toeval wilde overlaten. Hij dook in de tijd terug en wilde ook een klankbeeld neerzetten van die verschillende jaren. Als je nu naar de verschillende tracks luistert, heb je misschien het idee dat The Waterboys het spoor helemaal bijster waren, maar verplaats je dus eerst eens in het verhaal dat de band wil vertellen. Mike Scott als muzikaal archivaris en verslaggever bij het leven van Hopper.

Vijfentwintig tracks die alle bij elkaar dat verhaal van Dennis Hopper vertellen. Het is ook gewoon een prestatie van jewelste want allereerst wil je al dat je de bouwstenen bij elkaar hebt. The Waterboys hebben op de laatste albums al met uiteenlopende muziekstijlen en met verschillende opnametechnieken gewerkt en dat betaalt zich hier uit. Spoken word, ogenschijnlijke filmtrailers, nieuwsberichten, je hoort van alles door elkaar. En dat even goed met ‘gewone’ nummers er ook bij.

Life, Death And Dennis Hopper is niet een album waarvan je zomaar een enkel nummer afspeelt: om helemaal tot zijn recht te komen, is het wel nodig om het album in zijn geheel te beluisteren. Laat je weerstand maar varen, als je liefhebber bent van The Waterboys, dan is dat ook wat je wilt. Als dit je kennismaking met de band is, dan kan dat een wat taaie ervaring worden en ben je misschien in één keer klaar. Zowel met The Waterboys en al helemaal met dit album. Dat risico zit er wel in.

Toch maar eens even nader inzoomen op de muziek dan. Het album is een muzikale luisterdoos, een collage geworden waarbij je van de ene scene uit het leven van Dennis Hopper naar een volgende reist. Het zwaartepunt bij de nummers zijn The Waterboys als rockband die zich echter ook allang onderscheiden hebben in het durven aangaan van andere muziekstijlen en die hier soul, blues, electro, funk, jazz, doo-wop, americana, progressieve en psychedelische rock met elkaar laten samensmelten.

Het album is een bruisend en eclectisch geheel geworden van uiteenlopende muziekstijlen. En daarbij en daarmee durft de band ook te experimenteren. Wat je merkt, is dat Mike veel speelsheid in het album heeft gelegd en dat geeft het album ook wel een wat lossere inslag. Luister maar eens naar The Tourist waarin je aan de ene kant de essentie van de band hoort, waar hij tegelijkertijd ook het speelse inbrengt en waar de band in samenwerking met Barny Fletcher en Sugarfoot een heel bijzonder nummer van maakt.

The Waterboys - Kansas ft. Steve EarleThe Waterboys – Kansas ft. Steve Earle
En er zijn meer gasten op het album. De opener Kansas heeft Steve Earle op zang, Bruce Springsteen verzorgt spoken word in Ten Years Gone en Fiona Apple zingt in Letter From An Unknown Girlfriend. Naast hen werkten ook Taylor Goldsmith en Anana Kaye mee. Wat nadrukkelijk in het Apple-nummer zit is het misbruik waar Hopper geliefden aan blootstelde. Ook de donkere kant van Dennis Hopper wordt dus meegenomen; het album is niet alleen een voetstuk voor Hopper. Mooi hoe de band het leven van Hopper als geheel als uitgangspunt heeft genomen.

The Waterboys - Letter From An Unknown Girlfriend (Lyric Video) ft. Fiona AppleThe Waterboys – Letter From An Unknown Girlfriend (Lyric Video) ft. Fiona Apple
Vijfentwintig uiteenlopende nummers, eclectisch, rijk, vijfentwintig keer typisch voor The Waterboys anno 2025. Net zozeer een monument voor de eigenzinnigheid van Hopper als voor de eigenzinnigheid van Mike Scott. Het is bijzonder hoe hij in al zijn jaren als muzikant steeds is blijven bouwen aan zijn muzikale visie. Wanneer je je open stelt voor de band, voor de oorspronkelijkheid die Mike door zijn loopbaan steeds in zijn muziek heeft gelegd, dan vind je dit ongetwijfeld een album waar veel, heel veel te genieten valt. Wanneer je meer verwacht in de stijl van The Whole Of The Moon, dan is er nieuws: die trein is al jaren geleden vertrokken. Het risico bestaat dat je de band in haar jongste uiting niet herkent, of, wanneer je de band wel gevolgd hebt, dat dit album toch teveel een allegaartje voor je is. Als het je pakt, is de kans groot dat je ervoor valt. Life, Death And Dennis Hopper: eigenzinnig, eclectisch, The Waterboys.

Tracks:
1. Kansas (2:14) met Steve Earle
2. Hollywood '55 (1:34)
3. Live in the Moment, Baby (2:28)
4. Brooke / 1712 North Crescent Heights (1:30)
5. Andy (A Guy Like You) (2:23)
6. The Tourist (4:01) met Barny Fletcher en Sugarfoot
7. Freaks on Wheels (0:58)
8. Blues for Terry Southern (2:45)
9. Memories of Monterey (1:16)
10. Riding Down to Mardi Gras (2:20)
11. Hopper's on Top (Genius) (3:09) 
12. Transcendental Peruvian Blues (2:24)
13. Michelle (Always Stay) (3:07)
14. Freakout at the Mud Palace (3:04)
15. Daria (1:09)
16. Ten Years Gone (3:32) met Bruce Springsteen
17. Letter from an Unknown Girlfriend (2:08) met Fiona Apple
18. Rock Bottom (1:16)
19. I Don't Know How I Made It (2:34) met Taylor Goldsmith
20. Frank (Let's F*ck) (2:00)
21. Katherine (1:31)met Anana Kaye
22. Everybody Loves Dennis Hopper (3:02)
23. Golf, They Say (3:31)
24. Venice, California (Victoria) / The Passing of Hopper (4:04)
25. Aftermath (2:37)

Staat er compleet op, 10% pars mee gepost. Met zeer veel dank aan de originele poster. Laat af en toe eens weten wat je van het album vindt. Altijd leuk, de mening van anderen. Oh ja, MP3 doe ik niet aan.

https://www.youtube.com/watch?v=N6o9HsvbekQ

Tag

Website

Source

Language

Genre

Note:
The edited spot will not be posted to usenet. The changes will only be visible for users of this Spotweb site.
Deleting a spot will remove the spot from this Spotweb site only. It will not be removed from other websites and/or other Spotnet clients.